Jest to jedna z najpopularniejszych i ulubionych ras kur miniaturowych wśród hodowców. O tym, że jest to bardzo stara rasa kur, świadczą zapiski Columba z czasów narodzin Chrystusa, które mówią o kurach wyglądem bardzo mało różniącym się od dzisiejszych milaflerek. Niestety nie ma pewności co do miejsca ich pochodzenia. Możemy je spotkać na obrazach takich mistrzów malarstwa europejskiego jak Aldrovandii (1600 r.), Guyps (1650 r.), Ablin (1737 r.), Frisch (1763 r.). Również niemiecki przyrodnik będąc w Rosji w 1790 roku dokładnie opisuje spotkane tam kury, odpowiadające wyglądem kurom tej rasy. Niewiele później wyhodowano je również w Anglii w kolorze czarnym i białym.

Na pierwszej austriacko - niemiecko - węgierskiej wystawie kur w Diiseldorfie hodowca Hugo Du Roy pokazał 3 pary karzełków łapciatych w porcelanowej odmianie barwnej upierzenia. Już na narodowej wystawie w Lipsku w 1893 pokazano 8 par tych kur i właściwie od tego momentu zaczyna się wielki podbój serc hodowców w całej Europie. W roku 1896 na wystawie w Lipsku prezentowano już 73 sztuki. W 1911 powołano pierwszy klub hodowców tych kur w Niemczech. W 2004 roku na narodowej wystawie w Lipsku pokazano 700 sztuk, natomiast na wystawie w Greitz w tym samym roku aż 1150 sztuk. Liczby te świadczą o niezwykłym zainteresowaniu kurami tej rasy. Chcąc je krótko opisać należy zaznaczyć, że są to bardzo mile, a zarazem ruchliwe kurki ze stosunkowo krótkim korpusem. Średniej wysokości, z obfitymi długimi, mocnymi, piórami na nogach i na grzbiecie. Mają wysoko podniesiony ogon z sierpówkami w kształcie miecza i szeroką, mocno wysklepioną, zaokrągloną pierś, oraz krótką, grubą, z długimi piórami szyję, co czyni ich wygląd wielce majestatycznym.

Ich grzbiet powinien być krótki, szeroki, zaokrąglony, obfity w lekko opadające pióra, z zaznaczonym przejściem w szeroki u nasady ogon, który powinien być średniej wysokości z mocnymi i prostymi sierpówkami. Skrzydła średnie, nieznacznie opadające. Skoki i palce mocno opierzone po zewnętrznych stronach długimi, sztywnymi i szerokimi piórami. Barwa skóry na nogach i kolor oczu jest zależny od barwy upierzenia.

Na niezbyt dużej głowie osadzony jest średniej wielkości stojący grzebień typu pojedynczego z zębami równej wielkości. Dzwonki bardzo małe, zaokrąglone, w odmianie brodatej całkowicie zakryte piórami, czerwone zausznice. W odmianie brodatej baki powinny być bardzo wyraziste, oddzielone od równie wyraźnej i dość długiej brody.

Spotykane odmiany barwne upierzenia to: biała, czarna, niebieska, perłowa, żółta, czerwona, izabelowata, czarna biało nakrapiana, złocisto-porcelanowa, izabelowato-porcelanowa, cytrynowo-porcelanowa, srebrzysto-porcelanowa, żółta biało nakrapiana, czerwona biało nakrapiana, perłowoszara z białymi plamami, pręgowana, złocistoszyja, niebiesko-złocistoszyja, srebrzystoszyja, biała czarno gronostajowa, żółta czarno gronostajowa, brzozowa. Wszystkie barwy upierzenia dotyczą obu odmian z brodą i bez.

Waga: kogut 750 g, kura 650 g

Masa jaja: 30 g

Nieśność roczna: 150 jaj

Barwa skorupy jaja: biała do brązowej

Wielkość obrączek: kogut 16, kura 15