Minorka to bardzo stara rasa kur ogólnoużytkowych pochodzących z Hiszpanii. Do Niemiec sprowadzono je w latach siedemdziesiątych dziewiętnastego wieku. Już Diirigen w swojej książce w 1924 roku pisał o nich, że były hodowane dużo wcześniej niż kury kastylijskie i andaluzyjskie, różnią się od nich masą ciała. Już w 1894 roku założono w Niemczech pierwszy klub hodowców tej rasy. Rok później zostały one opisane we wzorcu w dwóch barwach: czarnej i białej. W 1910 roku na wystawie w Hanowerze było ich aż 500 sztuk, co świadczy o popularności i całkowitej dominacji nad kurami ras włoskich.

Miniatury minorki powstały w 1910 roku w Hiszpanii, a w 1920 roku sprowadzono je do Niemiec, Francji i Anglii. W krajach tych spotkały się z wielkim zainteresowaniem ze strony hodowców.

Aby hodować te kury w naszej strefie klimatycznej, trzeba spełnić pewne warunki. Przede wszystkim w zimie w kurniku temperatura nie może być niższa niż 0 stopni, chociażby ze względu na ich duże grzebienie i zausznice, które mogą im po prostu odmarznąć. Podłoże powinno być suche, kurnik ciepły i wentylowany. Minorki to duże mocne kury, o długim tułowiu w formie czworoboku, lekko zwężającym się ku końcowi. Grzbiet powinien być długi i szeroki. Pierś bardzo szeroka, duża i mocno wysklepiona. Brzuch zaokrąglony, wyraźnie wyznaczający linię dolną. Skrzydła długie, prawie zamknięte, mocno przylegające do ciała. Ogon pełny z dużą ilością sierpówek i sterówek u kogutów. Uda silne, dobrze widoczne średniej długości. Nogi o niezbyt grubej kości, średniej długości, barwy żółtej. Głowa duża, długa z mocno osadzonym na niej dużym grzebieniem typu pojedynczego o pięciu równych głębokich zębach, który sięga aż do połowy długości dzioba i powinien być stojący. Od niedawna rasa tych kur występuje w wersji z grzebieniem typu różyczkowego, który też jest opisany we wzorcu. U kur dopuszczalny jest grzebień lekko opadający na jedną stronę. Część twarzowa i duże podłużne dzwonki powinny mieć intensywną czerwoną barwę. Specjalną ozdobą są zausznice, bardzo duże owalne, przylegające, w kolorze białym. Oczy ciemnobrązowe, natomiast u kur o czarnym i białym upierzeniu powinny być barwy czerwonej.

Wersja miniaturowa rej rasy kur jest ich dokładnym odbiciem i spotykana jest w takich samych odmianach barwnych upierzenia oraz z dwoma rodzajami grzebienia.

Waga: kogut 2500 do 3500 g, kura 2250 do 3000 g

Miniatura: kogut 1200 g, kura 1000 g

Masa jaja: 60 g, miniatura 35 g

Nieśność roczna: 170, miniatura: 120 jaj

Barwa skorupy jaja: biała

Wielkość obrączek: kogut 20, kura 18; miniatura: kogut 15, kura 13