Kury rasy jedwabistej na Dalekim Wschodzie znane są co najmniej od tysiąca lat, a w Europie od kilkuset. Pochodzą z Azji południowej. Wedle starego niemieckiego wzorca opisane są jako japońskie jedwabiste, chociaż hodowano je we wszystkich krajach Dalekiego i Bliskiego Wschodu. Dzisiaj jest już to usystematyzowane i wszędzie figurują pod nazwą kury jedwabiste. Cieszą się dużą popularnością, świadczy o tym ich liczebność na wystawach, na których są stałymi gośćmi już od wielu dziesiątków lat.

Szczególną cechą tych kur jest brak umiejętności fruwania, dlatego ogrodzenie o wysokości 70 cm ograniczające ich wybieg jest dla nich w zupełności wystarczające. Mają one spokojny charakter i są bardzo ciche.

Silki znane są praktycznie we wszystkich, nawet najmniejszych krajach Europy i świata, i w każdym z nich wyglądają tak samo.

Od momentu pokazania ich miniatur czynione są prace nad zwiększeniem masy dużej wersji. Kury te mają charakterystyczny kształt, który przypomina zaokrągloną kostkę do gry. Są one średniej wysokości. Cechuje je naturalnie jedwabista faktura piór oraz czarna lub ciemnoniebieska skóra i pięć palców u nóg. Ich tułów powinien być szeroki i dobrze zaokrąglony. Szyja relatywnie krótka, ale mocno opierzona. Broda wyraziście upierzona, sięgająca swoimi piórami szyi. Skrzydła krótkie, szerokie, noszone w pozycji poziomej w stosunku do linii pleców. Lotki powinny być w 2/3 jedwabiste i 1/3 normalne. Ogon pełny, podniesiony wysoko, z dużą ilością nastroszonych i zagiętych do dołu wąskich sierpówek głównych i bocznych. Pierś pełna, wysunięta do przodu i mocno zaokrąglona. Uda krótkie, mocno upierzone, skoki średniej długości barwy czarnoniebieskiej, po zewnętrznych stronach wraz z zewnętrznym palcem porośnięte piórami. Łapy z piątym palcem, który powinien być długi i lekko skierowany ku górze. Grzebień koloru  skóry, w kształcie orzecha włoskiego, jednak bez kolca. Jego przednia część jest mocno pomarszczona. Dzwonki dobrze rozwinięte i widoczne, jednak w odmianie brodatej powinny być całkowicie przez nią zakryte. Broda powinna być bardzo rozbudowana i gęsta, z równie bogatymi bakami, co ma stanowić jedną całość bez widocznego rozdzielenia. Zausznice małe, połyskujące barwą turkusowo-białą.. Oczy czarnobrązowe. Na głowie za grzebieniem wysoki, okrągły czub, jednak jego pióra nie mogą opadać na oczy i zasłaniać pola widzenia.

Spotykane odmiany barwne upierzenia: biała, czarna, niebieska, pertowaszara, żółta, dzika, srebrzysto-dzika, szara,

czerwona. U miniatur brak czerwonej i niebieskiej.

Waga: kogut 1400 do 1700 g, kura 1100 do 1400 g

Miniatura: kogut 600 g, kura 500 g

Masa jaja: 40 g, miniatura 28 g

Nieśność roczna: 80 jaj, miniatura 120 jaj

Barwa skorupy jaja: biała

Wielkość obrączek: kogut 16, kura 16; miniatura: kogut 12, kura 12