Kury rasy satsumadori wyhodowano bardzo dawno temu na terenie północnego archipelagu wysp japońskich. To typowe bojówce, których używano do walk. Po wprowadzeniu zakazu walk kur, ich hodowla ograniczyła się do typowo amatorskiej w celach ozdobnych i wystawowych.

Potocznie nazywane są „chodzącymi kreaturami”, jednak pomimo tego mają bardzo wielu zwolenników swojego wyglądu, którzy z wielką pasją zajmują się ich hodowlą.

Do Niemiec pierwsze satsumadori zostały przywiezione z Japonii dopiero w 1996 roku. Ze względu na wrodzoną agresję kury te nie nadają się do chowu w dużym stadzie, a ich liczebność musi być stale kontrolowana. W Japonii są hodowane w małych stadach 1 + 2 lub maksymalnie 1 + 4. Koguty od małego trzymane razem nie prowadzą ze sobą żadnych walk.

Kto liczy na dużą ilość zniesionych jaj, ten się bardzo rozczaruje, ponieważ w skali roku nie znoszą one więcej niż 25 sztuk.

Kury tej rasy mają bardzo mocno rozwinięty instynkt opiekuńczy i macierzyński. Kwoka wodząca za sobą stadko kurcząt jest agresywna i atakuje obcych, którzy mogą stanowić ewentualne zagrożenie dla jej podopiecznych. W wyglądzie ogólnym jest to średniej wysokości kura bojowa o bardzo zharmonizowanej budowie ciała i charakterystycznym szerokim mocno osadzonym i upierzonym ogonem w kształcie rozpostartej parasolki. Tułów powinien być szeroki, muskularny i pełny. Szyja gruba, średniej długości, której pióra grzywy zwisają aż do ramion całkowicie je zasłaniając i tworząc swoista draperię, co u innych bojowców jest niespotykane. Grzbiet średniej długości lekko zwężający się w kierunku ogona. Barki powinny być szerokie i lekko uniesione do góry, sprawiając wrażenie jakby ptak byt w stanie ciągłego podniecenia. Skrzydła duże, masywne mocno przylegające do ciała, ułożone równolegle do linii grzbietu. Pierś szeroka, muskularna, zaokrąglona i wysunięta do przodu. Ogon wyróżnia tę rasę spośród innych bojowców, jest długi i podniesiony do góry, sterówki są masywne i szerokie, natomiast sierpówki są zagięte do dołu i długie, jednak nie na tyle, aby dotykały ziemi. Ponadto są one wobec siebie szeroko rozstawione, co w efekcie daje kształt rozpiętego parasola. Jest to szczególnie widoczne u kogutów tej rasy. Uda muskularne i mocne. Nogi średniej długości szeroko rozstawione, o grubej kości z dobrze widoczną i zaznaczoną dużą łuską, zawsze barwy żółtej.

Głowa mata okrągła z niewielkimi naroślami skórnymi ponad oczami, na której jest osadzony grzebień typu groszkowego, średniej wielkości. Jego końcówka powinna być lekko uniesiona do góry, czym również odróżniają się od innych bojowców. Dzwonki są w zaniku i w formie małych narośli skórnych. Zausznice małe czerwone. Część twarzowa barwy czerwonej, gładka lub obrośnięta małymi rzadkim piórkami. Oczy koloru jasnopomarańczowego lub jasnożółtego. Odmiany barwne upierzenia, w jakich są spotykane to brązowo-dzika, srebrzysto-dzika, biała.

Waga: kogut 3000 do 3500 g, kura 2200 do 2700 g

Masa jaja: 45 g

Nieśność roczna: 20 jaj

Barwa skorupy jaja: żółta do jasnobrązowej

Wielkość obrączki: kogut 20, kura 18