Po raz pierwszy pokazano kury tej rasy w 1875 roku na wystawie w Wiedniu. Uznano to za wielką sensację, ponieważ nikt dotąd nie widział takich kur, ani o takich nie słyszał. Zaczęto więc spekulować, czy ich goła szyja jest naturalna, czy też nie jest czasami sztucznym wytworem. Potwierdzeniem naturalności jest obwódka z piór znajdująca się wokół szyi na karku, wyglądem przypominająca grzywę. Pomimo swego dziwnego wyglądu, budzącego wiele kontrowersji i dyskusji, gołoszyjki znalazły bardzo duże grono pasjonatów pragnących je hodować. W Niemczech pokazano je po raz pierwszy w 1905 roku na 10. narodowej wystawie kur w Dreźnie, gdzie zostały uznane za największą atrakcję. Już w 1907 roku zawiązał się pierwszy klub hodowców tej rasy, liczący sobie 73 członków i w tym samym roku, na wystawie w Lipsku, pokazano je w ilości 110 sztuk.

Próby wyhodowania miniatur trwały bardzo długo, bo ponad 50 lat i dopiero po II wojnie światowej uwieńczone zostały sukcesem.

Gołoszyjka jest kurą średniej wysokości, mocnej budowy. Korpus widziany z boku przedstawia czworokąt, którego wysokość do długości ma się tak jak 1: 2. Szyja i głowa intensywnie czerwona, jednak u kur tylko w okresie niesienia jaj. Pojedyncze pióra na szyi, pojawiające się czasami, nie są wielką wadą, takich osobników nie należy eliminować ze stada. Wręcz wskazanym jest ich parzenie z osobnikami o całkowicie gołej szyi, gdyż potomstwo po takich kojarzeniach będzie miało szyję wolną od jakichkolwiek piór. Grzbiet średniej długości, lekko opadający do dołu. Skrzydła średnie, mocno przylegające do ciała, jednak nie mogą wystawać ponad linię grzbietu. Pierś duża, pełna, zrośnięta dwoma cienkimi paskami piór, za to jej boki powinny być mocno opierzone. Również podudzia powinny być mocne, dobrze rozrośnięte i opierzone, ale ich strona wewnętrzna musi być wolna od piór. Nogi średniej długości, gładkie, bladoniebieskie do jasnoróżowych w zależności od barwy upierzenia. Głowa średniej wielkości z matą, spiczastą grzywką, przebiegającą przez czoło. Część twarzowa czerwona, pod oczami zarośnięta małymi rzadkimi piórkami. Gotoszyjki w dwóch wariantach wielkościowych i we wszystkich znanych barwach upierzenia, mogą mieć dwa rodzaje grzebieni: pojedynczy i różyczkowy. Typ pojedynczy powinien być mały do średniego z równymi głębokimi zębami, zaokrąglony i stojący. Typ różyczkowy nie za duży, z możliwie długim, okrągłym, wystającym kolcem, będącym  jego   przedłużeniem.   Zausznice   wyraziste,   średnie,   barwy  czerwonej.   Oczy  ciemnoczerwone do czerwonych, zależne od ubarwienia.

Występujące odmiany barwne upierzenia to: czarna, biała, niebieska, żółta pręgowana, mahoniowa, czarna biało nakrapiana. U miniatur dodatkowo: brązowo-porcelanowa, srebrzysta czarno nakrapiana.

Waga: kogut 2500 do 3000 g, kura 2000 do 2500 g

Miniatura: kogut 900 g, kura 800 g

Masa jaja: 55 g, miniatura: 30 g

Nieśność roczna: 180 jaj, miniatura: 120 jaj

Barwa skorupy jaj: biała do szarej

Wielkość obrączek: kogut 20, kura 18; miniatura: kogut 13, kura 11