Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Kury rasy amrocks powstały w USA dzięki skrzyżowaniu rasy dominikańskiej, czarnego kochina i czarnej jawy. W ten sposób uzyskano rasę, która zaspokajała wszelkie oczekiwania pod względem szybkiego przyrostu masy ciała i wysokiej nieśności. W 1874 roku została wpisana do wzorca jako kura rasy ogólnoużytkowej, jednak jako kura zagrodowa nie była pokazywana na wystawach.

W przypadku wszystkich ras kur mających gen jastrzębiatości sprzężony z płcią, można od razu rozróżnić płeć u kurcząt. Młode kury w odróżnieniu od kurcząt - kogutów, mają inną barwę nóg - szaroniebieskią, a na głowie ciemniejsze, i mniejsze plamy.

W opisie ogólnym to rasa kur o średniej masie ciała, silnym i szerokim grzbiecie.

Pierś zdecydowanie pełna i dobrze wysklepiona. Grzebień niezbyt głęboko osadzony, średniej wielkości typu pojedynczego, z mniej więcej równej wielkości zębami. Skrzydła szczelnie przylegające do ciała, z szerokimi lotkami I-go i II-go rzędu.

Ogon szeroko osadzony, z szerokimi, sztywnymi piórami, o linii bardzo opływowej. Górny punkt ogona powinien znajdować się na wysokości dzwonków.

Wszystkie cechy rasy wykorzystano przy otrzymywaniu jej miniatury, która powstała w Niemczech w 1972 roku. W niemieckim wzorcu została opisana dopiero w 1983 roku. Również miniatury są kurami o bardzo dużej żywotności i wysokiej nieśności.

W obydwu przypadkach: kury dużej i miniatury występuje tylko jedna odmiana barwna - jastrzębiata. Kogut ma układ prążków 1 do 1, natomiast kura 1 do 2. Poza tym czarne prążki u kury są dwa razy większe niż u koguta i o wiele ciemniejsze. Koguty mają skoki potężne i masywne o żółtej barwie, a u dorosłych kur skoki są delikatniejsze, barwy niebieskożółtej, które podczas nieśności przybierają barwę bladożółtą.

Waga: kogut 3000 do 4000 g, kura 2500 do 3000 g

Miniatura: kogut 1300 g, kura 1200 g

Masa jaja: 58 g, miniatura: 40 g

Nieśność roczna: 220 jaj, miniatura: 140 jaj

Barwa skorupy jaja: brązowo-szara

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Kury tej zagrodowej rasy powstały w 1920 roku w Australii, wyhodowano je na bazie kur rasy mięsnej orpington, od których nich wyróżnia je nie tylko wygląd, ale również doskonalą nieśność.

Ich miniatury powstały w Niemczech i w USA na początku lat pięćdziesiątych dziewiętnastego stulecia. W 1960 roku zostały wpisane do wzorca.

Dzisiaj jest to jedna z najbardziej popularnych ras hodowanych w Niemczech. Liczba 998 zarejestrowanych hodowców plasuje j<b>ą </b>na drugim miejscu w tym kraju, po kurach rasy new hampshire. Ta średniej wagi kura wielkością sylwetki nie różni się od kur ras dużych.

Australopy to kury bardzo szybko rosnące, wcześnie dojrzewające, bardzo żwawe i ciągle poszukujące jedzenia. S<b>ą </b>zrównoważone i mają spokojne usposobienie.

Ich tułów powinien być prosty, masywny, głęboki, jednak zdarza się często u kogutów, <b>ż</b>e nieznacznie opada on do dołu. Grzbiet powinien być jak najszerszy.

Pierś pełna, szeroka, dobrze wysklepiona. Skrzydła mocno przystające do ciała i noszone w pozycji poziomej. Dyskwalifikuje się takie osobniki, których skrzydła wystają poza obręb grzbietu lub s<b>ą </b>od niego dłuższe. Ogon średniej długości, szeroki u nasady, stojący do góry, pełny, z długimi, gęstymi, tępo zagiętymi do dołu sierpówkami. Uda wyraźne, muskularne porośnięte gęstymi, krótkimi piórami.

Grzebień typu pojedynczego, gładki, stojący. Oczy ciemnobrązowe. Barwa nóg tylko niebieskia, u starszych osobników nieco jaśniejsza.

Spotykane odmiany barwne upierzenia to czarna, biała i niebieska tuskowana. Dotyczy zarówno kury dużej, jak i miniatury.

Waga: kogut 3000 do 3500 g, kura 2000 do 2500 g

Miniatura: kogut 1300 g, kura 1000 g

Masa jaja: 55 g, miniatura: 35 g

Nieśność roczna: 200 jaja, miniatura: 160 jaj

Barwa skorupy jaja: jasnobrązowa

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Jest to jedna z najmłodszych ras kur, wyhodowanych w Niemczech. Po raz pierwszy została pokazana w 1976 roku pod nazwą kura niemiecka prążkowana. Jednak w 1980 nadano jej miano bielefeldzka pręgowana. Występuje tylko w jednej odmianie barwnej bursztynowej jastrzębiatej.

Rasę uzyskano dzięki krzyżówce takich kur jak welsumer, kukułka malińska, amrocks. Charakteryzuje się szybkim przyrostem wagi oraz doskonałą nieśnością.

Jest to duża kura, o prostym grzbiecie oraz bursztynowym ubarwieniu.

Ogon szeroki, o średniej długości, ale szerokich piórach, które szczelnie przykrywają tępo, mocno zaokrąglone sier-pówki. Linia dolna powinna być równoległa do linii górnej, do tego głęboka, szeroka, mocno wysklepiona pierś. Uda krótkie umięśnione pokryte gęstymi piórami. Wedle opisu wzorca skoki powinny być nieznacznie krótsze od tych, które określa się jako średniej długości. Grzbiet nie może być za krótki, a pierś zbyt nisko opuszczona. Zaletą tej rasy jest to, że można rozróżnić pleć kurcząt zaraz po wykluciu, co daje możliwość planowania liczebności kogutów i niosek w stadzie.

Kury te mają pojedynczy, stojący, gładki grzebień, który ma od 5 do 6 zębów. U kur grzebień może się lekko pokładać na którąś ze stron. Dzwonki wielkością pasujące do grzebienia. Tak samo jest z zausznicami, które są barwy czerwonej i powinny swą wielkością i kształtem pasować do całości głowy. Wszelkie wybielania okolic policzków są niedopuszczalne.

Część twarzowa koloru czerwonego, wolna od piór. Oczy duże, czerwonopomarańczowe, doskonale współgrające z całością.

Dziób i skoki powinny być barwy żółtej, jednak u niosek w okresie lęgowym mogą być nieco jaśniejsze lub przejść w kolor jasnoróżowy i nie będzie to uważane za wadę.

Miniatura powstała w latach osiemdziesiątych poprzedniego stulecia i jest wręcz idealną kopią wersji dużej. W obydwu wersjach wyróżnia się dwie odmiany barwne - bursztynową i srebrzysto-bursztynową.

Waga: kogut 3000 do 4000 g, kura 2500 do 3500 g

Miniatura: kogut 1300 g, kura 1100 g

Masa jaja: 60 g, miniatura 45 g

Nieśność roczna: 230 jaj, miniatura: 160 jaj

Barwa skorupy jaja: brązowa

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Podejrzewa się, że korzenie tej rasy kur wywodzą się z Azji, jednak we wzorcu wymienia się je jako kury duże amerykańsko-azjatyckiego pochodzenia.

Już w 1874 roku zostały one opisane w amerykańskim wzorcu w odmianach barwnych: białej gronostajowej i srebrnej. W 1853 roku ich pierwsze osobniki, wyglądem niczym nie różniące się od dzisiaj spotykanych kur rasy brah-ma, dotarty do Anglii, a krótko po tym dalej na stały europejski ląd. W 1912 roku powstał pierwszy w Niemczech klub hodowców kur tej rasy.

Pierwsze miniatury wyhodowano w Saksonii w 1890 roku w jasnych i ciemnych barwach upierzenia. Była to pierwsza rasa kur, jaką zminiaturyzowano w Niemczech.

Brahma w swoim ogólnym opisie, nie ważne czy jest to wersja duża, czy mata, prezentują się jako silne, wysokie kury o bardzo masywnej budowie. Ich wzrost redukują optycznie gęsto upierzone podudzia i skoki. Szeroka pierś oraz duże gabaryty ciała zdecydowanie je wyróżniają wśród innych ras kur. Przy czym istotne jest, aby szeroka, duża, płaska pierś, pomimo ich szerokiej i wysokiej sylwetki, była połączona jedną linią z podudziem. Na uwagę zasługuje krótki, szeroko osadzony ogon, który widziany od tyłu sprawia wrażenie stromego spadzistego dachu, stąd jego nazwa „ogon dachowy”. Jego sierpówki są gęste i niezbyt długie oraz mocno zagięte do dołu. Ich głowa powinna być szeroka i duża, z mocno zaznaczonymi naroślami nad oczami, naroślą dzwonkową i mocnym dziobem. Grzebień niezbyt duży potrójny typu groszkowego, którego środkowa narośl wyższa od dwóch bocznych. Oczy i ich obrzeża wyraziste barwy czerwonej. Nogi długie, masywne, grubej kości o żółtej barwie. Wzorzec dopuszcza nawet do 1,5 kg różnic w wadze pomiędzy poszczególnymi osobnikami kur tej rasy. W związku z tym największe mają również większe grzebienie. Spotykane odmiany barwne upierzenia to: biała czarno gronostajowa, żółta czarno gronostajowa, żółta niebiesko gronostajowa, srebrzysta, kuropatwiana, niebiesko-kuropatwiana, srebrzysta z pomarańczowym grzbietem, czarna, niebieska.

W wersji miniaturowej występują w następujących barwach upierzenia: biała niebiesko gronostajowa, niebieska, czarna i srebrzysta z pomarańczowym grzbietem.

Waga: kogut 3500 g do 5000 g, kura 3000 g do 4500 g

Miniatura: kogut 1700 g, kura 1300 g

Masa jaja: 53 g, miniatura 35 g

Nieśność roczna: 140 jaj, miniatura - 80 jaj

Barwa skorupy jaj: żółtobrązowa i jasnobrązowa

Wielkość obrączek: kogut 27, kura 24; miniatura: kogut 18, kura 16

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Hodowlę tych kur określa się jako kierunek specjalny. Pochodzą one z Francji, a nazwa ich związana jest z regionem, z którego pochodzą - Faverolles, i są tam bardzo popularne.

Charakterystyczną cechą tych kur jest ich wygląd i kolor upierzenia. Jednak hodowcy dążyli do udoskonalania ich wyglądu i cech. W celu podniesienia ich nieśności krzyżowano je z takimi rasami jak dorking, a dla zwiększenia masy z kurami rasy brahma.

W 1864 zostały uznane za reprezentatywną rasę kur francuskich. Jako pierwsi poza Francuzami podjęli się ich hodowli Anglicy. Zadecydowała o tym głównie niespotykana u innych kur łososiowa barwa upierzenia oraz ich ujmujący wygląd. To właśnie dzięki krzyżowaniu z kurami rasy dorking mają one swą charakterystyczną i niespotykaną w ubarwieniu pierś.

W Niemczech po raz pierwszy pokazane zostały na Czwartej Narodowej Wystawie Kur i Gołębi we Frankfurcie nad Menem. Na krótko po tym fakcie, bo w 1910 roku założono pierwszy klub hodowców tej rasy, który w 1912 roku przeobraził się w klub hodowców ras kur francuskich. W samym roku zostały one wpisane do wzorca pod nazwą niemiecka kura łososiowa. Niestety I wojna światowa zatrzymała ich bardzo dynamicznie rozwijającą się hodowlę. Dopiero w 1922 roku hodowca E. Hainz z Drezna wyhodował ich pierwsze miniatury, które zostały pokazane w 1927 roku na narodowej wystawie w Lipsku.

W dzisiejszych czasach kury tej rasy cieszą się nadal dużą popularnością i to zarówno w wersji dużej, jak i miniaturowej.

Dawniej ich wygląd ogólny według opisu ówczesnego wzorca musiał się zamykać w trapezie, natomiast dzisiaj tułów widziany z boku powinien długi, natomiast widziany od tylu powinien sprawiać wrażenie nisko zawieszonego czworokąta.

Grzbiet szeroki, łagodnie przechodzący w szeroko osadzony ogon z gęstymi, krótkimi piórami. Powinien być on lekko uniesiony do góry.

Pierś szeroka, niska, pełna, z wyraźnym zaznaczeniem linii dolnej i górnej, które w stosunku do siebie powinny przebiegać niemalże równolegle.

Uda relatywnie krótkie, niezbyt widoczne. Nogi średniej długości, mocno obrośnięte piórami po ich zewnętrznych stronach, barwy jasnego mięsa. Jednym ze znaków szczególnych tej rasy jest piąty pazur, wyrastający bezpośrednio z czwartego i jest od niego dłuższy. Ostrogi zaznaczone, lekko uniesione do góry.

Głowa nieduża, z małym grzebieniem typu pojedynczego. Zausznice i dzwonki zakryte bardzo intensywnie upierzoną, trzyczęściową brodą z wyraźnie odcinającymi się od całości wąsami. Z podgardla zwisa długa mocno upierzona narośl, co wizualnie czyni brodę jeszcze dłuższą. Oczy od pomarańczowych do czerwonych. Spotykane barwy upierzenia tych kur to: łososiowa, biała, biała czarno gronostajowa.

Wersja miniaturowa w swym wyglądzie niczym nie odbiega od wersji dużej, poza barwą skoków, które są wyraźnie ciemniejsze.

Waga: kogut 3000 g do 4000 g; kura 2500 g do 3000 g

Miniatury: kogut 1300 g, kura 1100 g

Masa jaja: 55 g, miniatura: 40 g

Nieśność roczna: 160 jaj; miniatura - 120 jaj

Barwa skorupy jaja: szara do brązowej

Wielkość obrączek: kogut 24, kkura 22; miniatura: kogut 16, kura 15

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

To bardzo stara rasa kur, których ojczyzną jest chińska dzielnica Cochin - dzisiejszy Wietnam. W 1843 roku sprowadzono je do Europy - do Anglii. Nie był to jakiś wielki import, chodziło jedynie o podtrzymanie tradycji sprowadzania na dwór królewski różnych dziwów natury z krajów podbitych lub kolonii,. Za takie dziwy zostały uznane kochiny z powodu specyficznego wyglądu i sposobu piania. Stały się one ulubieńcami królowej Wiktorii. Dzisiejsze kury rasy kochin nie są ich zupełnym odzwierciedleniem. Specyficzne upierzenie skoków i sylwetka pozostały w zasadzie te same lub bardzo podobne, natomiast wielkość i inne charakterystyczne cechy rasy na przestrzeni lat uległy dużym przekształceniom. Bardziej zbliżone do wyglądu tych pierwszych są miniatury. Powinna to być kura bardzo duża, szeroka, mocna, o krótkich nogach, z bardzo bujnym upierzeniem, z bardzo szczelnym i gęstym puchem. Ponadto skoki i palce, aż po pazury powinny również być obficie upierzone po zewnętrznych stronach.

Kury te mają korpulentną budowę, i swym wyglądem powinny przypominać dużą kostkę do gry w kości. Niepożądane są duże odchylenia od średniej wagi ciała.

Grzbiet krótki, ale szeroki, mocno uniesiony do góry, bardzo intensywnie upierzony. Skrzydła szerokie, krótkie, znacznie uniesione do góry i mocno przylegające do ciała. Bujne pióra tworzą na grzbiecie swego rodzaju poduszkę. Ogon bardzo krótki, pełny w sterówki, z miękkimi sierpówkami mocno zagiętymi do tyłu, wyglądem powinien przypominać kulę. Uda długie, masywne, obrośnięte bardzo gęstym i miękkim puchem. Skoki mocne, nie za długie, na stronie zewnętrznej intensywnie upierzone.

Głowa mata, pasująca do całości, z pojedynczym, małym, niskim grzebieniem o zębach równej wielkości. Czerwone dzwonki i zausznice wielkością powinny pasować do całości. Oczy pomarańczowo - czerwone, głęboko umieszczone. Skoki są żółte do mdło zielonych, stopy zawsze żółte.

Kury rasy kochin spotykamy w następujących odmianach barwnych upierzenia: żółtej, czarnej, białej, niebieskiej, jastrzębiatej, kuropatwianej, czarnej biało nakrapianej, brzozowej.

Waga: kogut 3500 do 5500 g, kura 3000 do 4500 g

Masa jaja: 53 g

Nieśność roczna: 180 jaj

Barwa skorupy jaja: żółtobrązowa

Wielkość obrączek: kogut 27, kura 24

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Kury tej rasy, o miedzianoczarnym upierzeniu, wyhodowano w 1900 roku we Francji, w okolicach miasta o takiej samej nazwie. W Niemczech są one jeszcze rzadko spotykane i po raz pierwszy pokazały się na wystawach dopiero w 1986 roku, a do niemieckiego wzorca zostały wpisane w 1995 roku.

Miniatury wyhodowano w Anglii w latach dwudziestych ubiegłego wieku i to w kilku różnych kolorach (jako wzorzec przyjęto tylko barwę czarno-miedzianą).

Kury tej rasy są bardzo poszukiwane przez hodowców amatorów. Jednak uzyskanie ich prawidłowego ciemnego koloru upierzenia nie jest łatwą sprawą. Z pierwszych 21 jaj, jakie przywieziono do Niemiec, tylko nieznaczna część kurcząt miała ciemny kolor, a reszta była w różnych innych odcieniach. Na szczęście wiadomo, że osobniki o prawidłowej barwie upierzenia wylęgają się tylko z jaj o bardzo ciemnej skorupie. W związku z powyższym należy pamiętać, że do krzyżówek bierzemy tylko ciemne koguty i tylko ciemne kury. W ostatnim czasie hodowcy wyhodowali kilka nowych barw upierzenia w dużej odmianie kur tej rasy, a mianowicie: czarno-srebrne, niebiesko-miedziane, pszeniczne i białe.

Kury rasy marans to bardzo dobre nioski, ich jaja są duże. Musimy być bardzo ostrożni hodując je, bo niezbyt dobrze znoszą warunki pogodowe, panujące w naszej strefie klimatycznej. Dlatego też znoszą o około 40 jaj mniej w roku, niż w swojej ojczyźnie. W widoku ogólnym są to krzepkie, masywne, ale bardzo ruchliwe kury, z pełnym, szerokim, nieco ociężałym tułowiem. Znakiem szczególnym wyróżniającym je od innych ras kur są skoki i palce, obrośnięte piórami po zewnętrznych stronach. Ich grzbiet jest długi, szeroki, mocno zaokrąglony. U kogutów powinien być lekko opadający, u kur jest poziomy.

W większości dzisiejsze kury mają wagę niższą od tej, jaką opisuje wzorzec. Powodem tego jest ich zbyt płaska pierś, przez co są one lżejsze. Na skrzydłach i ogonie są krótkie pióra, lecz ten ostatni powinien być szeroki u nasady, z wąskimi, krótkimi sierpówkami, lekko podniesiony u kogutów. Kury mają w ogonie mocne, szerokie i krótkie sterówki. Uda mocne, ale słabo widoczne, skoki średniej długości.

Na głowie średni, stojący grzebień typu pojedynczego z głębokimi zębami.

Dzwonki  niezbyt  duże  i  mocno  zaokrąglone,  zausznice  czerwone,  nie  za  duże.   Oczy ciemnoczerwone do pomarańczowych. Skorupa znoszonych przez nie jaj ma barwę ciemnobrązową.

Waga: kogut 3500 do 4000 g, kura 2500 do 3500 g

Miniatura: kogut 1100 g, kura 1000 g

Masa jaja: 65 g, miniatura 45 g

Nieśność roczna: 170, miniatura: 120 jaj

Barwa skorupy jaja: ciemnoczerwonobrązowa, u miniatur nieco jaśniejsza

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Rasa ta pochodzi z Ameryki ze stanu New Jersey i nosi przydomek giants (wielki), ponieważ kury tej rasy należą do dużych. Jest ona wynikiem krzyżówki tajemniczej czarnej kury jawajskiej, ciemnej brahmy czarnej croad lang-shan.

Laut Wandelt w swoim opisie ras kur nadmienia, że do powstania jersey giants w dużym stopniu przyczyniły się również bojówce indyjskie.

Na skutek bardzo ostrej selekcji wyodrębniono rasę kur o doskonalej wydajności mięsnej i niezłych cechach nieśnych. Już w 1922 roku rasa ta została opisana w amerykańskim standardzie. W 1924 roku trafiła do Holandii, natomiast w Niemczech pojawiła się stosunkowo późno, bo w 1985 roku i już w 1987 została wpisana do niemieckiego wzorca.

Jersey giants to duże i ciężkie kury średniej wielkości o prostej, szerokiej postawie, długim i prostym grzbiecie. Przede wszystkim to rasa kur typowo mięsna, w związku tym ich korpus musi być szeroki i masywny. Skrzydła powinny być przystające do ciała i ułożone poziomo. Grzbiet jest szeroki i masywny, a przejście do ogona jest zaznaczone małym zaokrągleniem, niedopuszczalne są tak zwane kanciate, uważane jest ono za bardzo dużą wadę budowy. Ogon duży i dobrze upierzony, średniej wysokości, z dużą ilością dobrze rozwiniętych sterówek, zarówno u koguta, jak i kury. Charakterystyczna dla tej rasy jest długa masywna klatka piersiowa z szerokim przejściem w część brzuszną, co daje imponujące wrażenie podczas obserwacji.

Kury, które w swej budowie są za krótkie, nie ocenia się wysoko, dlatego przed wyborem swoich reprezentantów na wystawę, powinniśmy je kilkakrotnie dokładnie obejrzeć.

Uda są masywne, średniej długości, mocno pokryte piórami. Nogi są średniej długości, mocne, masywne i gładkie, barwy niebieskiej lub ciemnozielonej. Pamiętać należy, że podeszwy zawsze mają być żółte, bez względu na kolor skoków.

Na głowie grzebień typu pojedynczego z sześcioma mniej więcej równymi zębami, który powinien swoją wielkością pasować do rozmiarów głowy Przy tak dużej masie ciała czerwone dzwonki i zausznice sprawiają wrażenie małych. Oczy duże ciemnobrązowe, u kur białych trochę jaśniejsze. Jersey giants występują w odmianie barwnej białej, czarnej i niebieskiej łuskowanej.

Waga: kogut 4500 do 5500 g, kura 3600 do 4500 g Masa jaja: 60 g Nieśność roczna: 180 jaj Barwa skorupy jaja: brązowa Wielkość obrączki: kogut 24, kura 22

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Twórcą tej rasy kur jest hodowca z Anglii Wiliam Cook. Osobniki o czarnej barwie upierzenia po raz pierwszy pokazano w roku  1886. Na przełomie roku  1888/1889 sprowadzone zostały do Niemiec, gdzie pokazano je na rolniczej wystawie jako rasa kur ogólnoużytkowych o bardzo szybkim przyroście masy mięsnej i wysokiej nieśności.

Ich miniatura powstała w Niemczech w 1910 roku, a już w 1912 pokazano je oficjalnie na wystawie w Lipsku w czarnej barwie upierzenia. Jeszcze przed I wojną światową wyhodowano je w żółtej i niebieskiej oraz niebieskiej łuskowanej odmianie barwnej, jednak ich liczebność nie była zbyt wysoka.

Orpington to rasa kur o potężnej wręcz masie, bardzo okazałych i postawnych. Miniatury przypominają wyglądem standard.

Wyróżnia je bardzo spokojny temperament. Wybieg dla nich powinien być duży, ale nie potrzebują wysokiego ogrodzenia, 70 cm w zupełności wystarczy.

Kury te mają gęste i nastroszone upierzenie. Ich tułów powinien być duży, masywny, szeroki i głęboki, wyglądający jak duża kostka do gry w kości. Grzbiet szeroki, z wyraźnie zaznaczonymi i rozrośniętymi ramionami. Skrzydła małe, mocno przylegające do ciała, ułożone poziomo. Siodło bardzo szerokie, mocno opierzone, z wyraźnym przejściem w ogon, który zasadniczo powinien być krótki, i wysokością nie powinien przekraczać linii oczu. U kogutów jego sterówki powinny być w całości przykryte szerokimi sierpówkami, natomiast u kur pióra pokrywowe w całości go zamykają. Pierś szeroka, głęboka, pełna, bardzo mocno opierzona. Uda opierzone puszystymi, nastroszonymi piórami, mocne i szeroko rozstawione, co jest konieczne u tak dużych i ciężkich kur dla utrzymania równowagi. Skoki barwy niebieskiej do barwy cielistej, w zależności od rodzaju upierzenia. Głowa w stosunku do całości mała, na niej grzebień typu pojedynczego, stojący, niski z 4 - 5 wyraźnymi zębami mniej więcej równej wielkości. W ostatnich latach można spotkać kury tej rasy z grzebieniem typu różyczkowego, szczególnie u osobników w odmianie barwnej żółtej i czarnej. Część twarzowa i zausznice średniej wielkości czerwone. Dzwonki średnie, pasujące do całości, zaokrąglone. Barwa oczu zależna jest od barwy upierzenia, od czerwonego do czerwonobrązowego. Orpingtony spotykane są w następujących odmianach barwnych upierzenia: żółtej, czarnej, białej, niebieskiej łuskowanej, czerwonej, kuropatwianej, brzozowej, brązowo-porcelanowej, czarnej biało nakrapianej, żółtej czarno łuskowanej. U miniaturek nie występuje barwa kuropatwiana, natomiast dochodzi żółta czarno gronostajowa.

Waga: kogut 4000 do 4500 g, kura 3000 do 3500 g

Miniatura: kogut 1500 g, kura 1300 g

Masa jaja: 53 g, miniatura 40 g

Nieśność roczna: 180 jaj, miniatura: 110 jaj

Barwa skorupy jaj: kremowa do jasnobrązowej

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Kury tej rasy wyhodowano w 1860 roku w amerykańskim mieście Rhode Island w wyniku skrzyżowania koguta bojowca malajskiego o czerwonej barwie z innymi rasami kur o azjatyckich korzeniach. Mieszkańcy miasta Adams ville nadali im nazwę rhode island na cześć miejsca, w którym je wyhodowano.

Do Europy gdzie spotkały się z dużym zainteresowaniem ze strony hodowców, trafiły dobrze ponad sto lat temu. Natychmiast podjęto prace nad ich udoskonaleniem i przystosowaniem do panujących tu warunków. Również w innych częściach świata kury tej rasy bardzo szybko się zaaklimatyzowały.

Charakteryzują się szybkim przyrostem masy mięsnej i doskonalą nieśnością. W niespełna sześć miesięcy po wykluciu są już gotowe do niesienia jaj lub do uboju. Kury s<b>ą </b>również już w pełni opierzone, u kogutów pełne upierzenie pojawia się 3 tygodnie później.

Ich miniatura wyhodowana została w latach dwudziestych dziewiętnastego wieku w Anglii i Niemczech. Po raz pierwszy pokazano je na narodowej wystawie miniatur w Berlinie w 1920 roku.

Rhode island to kury średniej wagi, o korpusie w formie czworoboku i prostym grzbiecie. Ich bardzo intensywnie błyszczące się upierzenie przybiera barwę nasyconej czerwieni, co jest efektem wcześniejszego krzyżowania z czerwonymi bojowcami malajskimi. Poza tym powinny być szerokie i o masywnej budowie. Grzbiet jest długi, szeroki i prosty, o stosunkowo szerokich ramionach. Skrzydła dobrze przylegające do ciała, ułożone poziomo. U kur ras wielkotowarowych ważnym wskaźnikiem jest budowa piersi, powinna być ona szeroka, pełna i mocno zaokrąglona i tak jest u kur tej rasy. Uda mocne, wyraziste, średniej długości. Nogi barwy pomarańczowożóttej, ale u kur, które mają więcej ciemnego pigmentu są wyraźnie ciemniejsze niż u kogutów. Na zewnętrznych stronach skoków czerwone paski, które świadczą o żywotności i dobrej kondycji. Ogon średni, lekko uniesiony, szczelny i obfity. Głowa mała i delikatna, na niej szeroko osadzony grzebień typu pojedynczego lub różyczkowego. Dzwonki pasujące wielkością do całości. Zausznice i oczy czerwone. Kury rasy rhode island i ich miniatury spotykane są tylko w barwie czerwonej, o szczególnym, niepowtarzalnym bardzo ciemnym odcieniu.

Waga: kogut 3000 do 4000 g, kura 2400 do 3000 g

Miniatura: kogut 1500 g, kura 1200 g

Masa jaja: 58 g, miniatura 45 g

Nieśność roczna: 180 jaj, miniatura 180 jaj

Barwa skorupy jaja: jasna do ciemnobrązowej

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Jest to angielska rasa kur wielkotowarowych, pochodząca z hrabstwa Sussex i Kent. Wyhodowano je dzięki skrzyżowaniu kur takich ras jak brahma i kochin. Ich powstanie wynikało z potrzeby wyhodowania nowej rasy kury mięsnej, przy czym kształt i barwa upierzenia nie odgrywała tu żadnej roli, głównym celem był jak największy i jak najszybszy przyrost masy ciała. W 1845 roku pokazano je po raz pierwszy na wystawie w Londynie razem z takimi rasami kur wielkotowarowych jak dorking i kent.

W 1903 roku powstał w Anglii pierwszy klub hodowców kur rasy Sussex i w tym samym roku pierwsze osobniki trafiają do Niemiec. W 1907 roku powstał tu pierwszy klub hodowców, a w 1908 zostały opisane w niemieckim wzorcu.

Miniatury wyhodowano również w Anglii w 1924 roku, w barwie białej gronostajowej, i również mniej więcej w tym samym czasie w Niemczech o barwie brązowo porcelanowej. Sussex to bardzo spokojne kury, nie mające w ogóle ochoty do latania, dlatego też ogrodzenie wybiegu nie musi przekraczać 1,20 metra.

Czas II wojny światowej to walka o ich przetrwanie, a zaraz po wojnie - o odbudowę stada.

Kury rasy Sussex w formie powinny się zawierać w następujących wielkościach geometrycznych: wysokość tułowia do jego długości powinna być jak 1 do 1,5. Powinien być szeroki, długi. Grzbiet szeroki i prosty, oraz szeroka, zaokrąglona i mocno wysklepiona pierś. Nogi rozstawione dość szeroko dla utrzymania stabilności i równowagi.

Skrzydła są wysoko umiejscowione i przylegające do ciała, ułożone poziomo, a pióra na nich są krótkie. Ogon szeroki u nasady, obfity, bogaty w krótkie, gęste sterówki i zagięte do dołu długie sierpówki. Uda średnie [BRAK DALSZEJ CZĘŚCI TEKSTU]

Szczegóły

Kategoria: Kury ciężkie

Jest to rasa kur, które wyhodowano w latach pięćdziesiątych osiemnastego wieku w Ameryce Północnej. Nazwa pochodzi od szczepu Wyandott z plemienia Huronów. Kury te zostały opisane w amerykańskim wzorcu w 1883 roku. Również w tym czasie odbyt się ich pierwszy import do Europy.

Są one bardzo popularne wśród hodowców i dzięki charakterystycznej, bardzo zaokrąglonej sylwetce, niedługo będą znane na całym świecie. Tworząc tę rasę chciano uzyskać upierzenie takie jak u srebrnej sebrytki, przy jednoczesnej o wiele większej masie i innym pokroju.

Ich miniatura została sprowadzona z Ameryki do Niemiec w 1906 roku i do dnia dzisiejszego cieszy się ogromną popularnością. Często się zdarza, że na wystawie jest ich nawet do 1500 sztuk.

Kury tej rasy są bardzo spokojne i rzadko zdarza się, aby przefrunęły ogrodzenie powyżej 1,2 m. Są doskonałymi nioskami, a poza tym mają szybki przyrost masy mięsnej. Oprócz tego to doskonałe mamki i często są używane przez hodowców do wychowania kurcząt innych ras kur. Na ich popularność wpływa wielka różnorodność odmian barwnych. Tułów powinien być nieznacznie dłuższy od wysokości, jednak mocno zaokrąglony. Szyja krótka do średniej dobrze opierzona, z długą grzywą. Grzbiet lekko zaokrąglony, jednakowej szerokości w ramionach i w przejściu w ogon. Ramiona szerokie i dobrze zaokrąglone. Skrzydła krótkie, o szerokim przedramieniu i lotkach, przystające do ciała i ułożone poziomo. Ogon powinien być w każdym miejscu takich samych wymiarów, dość wysoko uniesiony, a w najwyższym punkcie nie powinien przekraczać wysokości oczu. Ponadto stosunkowo krótki i szeroki. U kogutów sierpówki są średniej długości i mocno zagięte do dołu. Przykrywają one w całości gęste i szerokie sterówki, które tworzą jego zamkniętą formę. Również ogon u kury powinien być mocno rozbudowany i pełen mocnych, szerokich sterówek. Pierś bardzo szeroka, niska i pełna, o zaokrąglonej linii. Uda średnie, pokryte niezbyt obfitym upierzeniem. Skoki masywne, długie, grubej kości, z mocnymi i rozrośniętymi palcami. Powinny być one barwy żółtej, jednak u osobników o ciemnym upierzeniu dopuszcza się ciemną barwę.

Standard spotykany jest w 18 odmianach barwnych upierzenia, są to: czarna, biała, pręgowana, czerwona, niebieska, żółta, czarna biało nakrapiana, brązowo-porcelanowa, złocistoszyja, srebrzystoszyja, kuropatwiana, biała czarno gronostajowa, żółta czarno gronostajowa, srebrzysta czarno łuskowana, złocista czarno łuskowana, złocista niebiesko łuskowana, złocista biało łuskowana. Natomiast ich miniatury spotykane są w następujących odmianach barwnych upierzenia: pomarańczowa, brązowa, pomarańczowoszyja, żółta czarno łuskowana, biała niebiesko gronostajowa, żółta niebiesko gronostajowa, brzozowa, łososiowa, bursztynowa, żótta biało pręgowana.

Waga: kogut 3400 do 3800 g, kura 2500 do 3000 g

Miniatura: kogut 1300 g, kura 1100 g

Masa jaja: 55 g, miniatura 40 g

Nieśność roczna: 180 jaj, miniatura 160 jaj

Barwa skorupy jaja: jasno brązowa do kremowej

Wielkość obrączek: kogut 20, kura 18; miniatura: kogut 15, kura 13