Ojczyzną tej rasy kur jest Ameryka. Tamtejsi hodowcy połączyli w nich piękno z przydatnością. Rasa wyróżnia się szybkim przyrostem masy mięsnej i wysoką nieśnością. Na kury które prezentują takie walory zawsze jest duży popyt, w związku z tym znalazło się wielu hodowców zainteresowanych tą rasą. W 1850 roku skrzyżowano kurę rasy dominikańskiej o pojedynczym typie grzebienia i kurę rasy kochin czarnej barwy oraz kurę rasy jawajskiej czarnej barwy. W ten sposób wyhodowano nową rasę o nazwie plymouth rocks. Po raz pierwszy zostały one oficjalnie pokazane w 1869 roku w Worcester w USA. Już w 1874 roku zostały one wpisane do amerykańskiego wzorca. Niedługo po tym zostały sprowadzone do Europy do Anglii. Niemiecki kapitan B. Becker w 1879 roku przywiózł je do Niemiec wprost z Nowego Jorku. Następnie w 1880 i 1887 roku znowu przywieziono dużą ich partię do Niemiec z Anglii. Kury tej rasy spotkały się z dużym zainteresowaniem ze strony hodowców niemieckich. Dzięki dalszemu bezpośredniemu importowi z Ameryki i intensywnej pracy hodowców nad dalszym ich doskonaleniem, uzyskano jeszcze lepsze wyniki w hodowli. Już w 1901 roku powstał pierwszy klub hodowców tej rasy. W 1909 roku kury te pokazano w barwach jastrzębiatej i prążkowanej, co dawniej uważane było za rzecz niewykonalną. Idąc za ciosem hodowca P. Biittner z saksońskiej Stiirzy w 1908 skrzyżował koguta tej rasy z kurą rasy bantam miniatura i kochinem miniatura, a efekt swojej pracy zaprezentował na berlińskiej wystawie w 1914 roku. Była to dokładna kopia kury rasy plymouth rocks, tylko w miniaturze.

Są to relatywnie duże, mocne i krzepkie kury, o długim, szerokim i głębokim tułowiu i szerokim, średniej długości grzbiecie. Skrzydła nie za długie, wysoko umiejscowione, mocno przylegające do ciała. U kur o tak zwanej czworokątnej budowie, a one do nich należą, pierś musi być szeroka i dobrze wysklepiona. Ogon krótki, szeroki bujny. Jest on minimalnie uniesiony do góry bez wyraźnie zaznaczonego przejścia grzbietu w ogon. Wierzchnie sterówki leżą na ogonie w pozycji poziomej, co jest typowe dla tej rasy. Nogi - średniej długości, bardzo masywne, te ostatnie barwy żółtej. Głowa mała, z małym stojącym grzebieniem typu pojedynczego i małymi zębami na nim. Część twarzowa intensywnie czerwona, z bardzo małymi piórkami. Dzwonki długie, zausznice średnie koloru czerwonego. Oczy żółte do czerwonożółtych, zależnie od barwy upierzenia.

W obydwu wariantach spotykane są następujące odmiany barwne upierzenia: czarna, biała, żółta, kuropatwiana, srebrzysta, biała czarno gronostajowa, pręgowana. Miniatury występują dodatkowo w ztocistoszyjej i brązowej odmianie.

Waga: kogut 3000 do 3500 g, kura 2500 do 3000 g

Miniatura: kogut 1200 g, kura 1000 g

Masa jaja: 55 g, miniatura: 35 g

Nieśność roczna: 180 jaj, miniatura: 140 jaj

Barwa skorupy jaja: szara do ciemnoszarej

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13