Kury tej rasy, o miedzianoczarnym upierzeniu, wyhodowano w 1900 roku we Francji, w okolicach miasta o takiej samej nazwie. W Niemczech są one jeszcze rzadko spotykane i po raz pierwszy pokazały się na wystawach dopiero w 1986 roku, a do niemieckiego wzorca zostały wpisane w 1995 roku.

Miniatury wyhodowano w Anglii w latach dwudziestych ubiegłego wieku i to w kilku różnych kolorach (jako wzorzec przyjęto tylko barwę czarno-miedzianą).

Kury tej rasy są bardzo poszukiwane przez hodowców amatorów. Jednak uzyskanie ich prawidłowego ciemnego koloru upierzenia nie jest łatwą sprawą. Z pierwszych 21 jaj, jakie przywieziono do Niemiec, tylko nieznaczna część kurcząt miała ciemny kolor, a reszta była w różnych innych odcieniach. Na szczęście wiadomo, że osobniki o prawidłowej barwie upierzenia wylęgają się tylko z jaj o bardzo ciemnej skorupie. W związku z powyższym należy pamiętać, że do krzyżówek bierzemy tylko ciemne koguty i tylko ciemne kury. W ostatnim czasie hodowcy wyhodowali kilka nowych barw upierzenia w dużej odmianie kur tej rasy, a mianowicie: czarno-srebrne, niebiesko-miedziane, pszeniczne i białe.

Kury rasy marans to bardzo dobre nioski, ich jaja są duże. Musimy być bardzo ostrożni hodując je, bo niezbyt dobrze znoszą warunki pogodowe, panujące w naszej strefie klimatycznej. Dlatego też znoszą o około 40 jaj mniej w roku, niż w swojej ojczyźnie. W widoku ogólnym są to krzepkie, masywne, ale bardzo ruchliwe kury, z pełnym, szerokim, nieco ociężałym tułowiem. Znakiem szczególnym wyróżniającym je od innych ras kur są skoki i palce, obrośnięte piórami po zewnętrznych stronach. Ich grzbiet jest długi, szeroki, mocno zaokrąglony. U kogutów powinien być lekko opadający, u kur jest poziomy.

W większości dzisiejsze kury mają wagę niższą od tej, jaką opisuje wzorzec. Powodem tego jest ich zbyt płaska pierś, przez co są one lżejsze. Na skrzydłach i ogonie są krótkie pióra, lecz ten ostatni powinien być szeroki u nasady, z wąskimi, krótkimi sierpówkami, lekko podniesiony u kogutów. Kury mają w ogonie mocne, szerokie i krótkie sterówki. Uda mocne, ale słabo widoczne, skoki średniej długości.

Na głowie średni, stojący grzebień typu pojedynczego z głębokimi zębami.

Dzwonki  niezbyt  duże  i  mocno  zaokrąglone,  zausznice  czerwone,  nie  za  duże.   Oczy ciemnoczerwone do pomarańczowych. Skorupa znoszonych przez nie jaj ma barwę ciemnobrązową.

Waga: kogut 3500 do 4000 g, kura 2500 do 3500 g

Miniatura: kogut 1100 g, kura 1000 g

Masa jaja: 65 g, miniatura 45 g

Nieśność roczna: 170, miniatura: 120 jaj

Barwa skorupy jaja: ciemnoczerwonobrązowa, u miniatur nieco jaśniejsza

Wielkość obrączek: kogut 22, kura 20; miniatura: kogut 15, kura 13