Rasa ta wywodzi się z Ameryki Południowej, z Chile, gdzie przed serkami lar była hodowana przez miejscowych Indian. Po raz pierwszy zobaczył je w 1519 roku znany podróżnik Federico de Magellan, zafascynował go wygląd kur i turkusowa barwa skorupy znoszonych przez nie jaj. Natychmiast przystąpił do negocjacji handlowych, dotyczących zakupu kur rej rasy i przywiezienia ich do Europy. Araukana została po raz pierwszy zaprezentowana na światowym kongresie hodowców praków w Hadze w 1921 roku.

W Niemczech kury te zyskały dużą popularność w ostatnich 10 -15 latach, co podniosło jakość pokazywanych osobników na wystawach klubowych, rejonowych i krajowych.

Araukana miniatura powstała w larach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Jednak pokazana została w 1981 roku przez założycieli klubu hodowców rej rasy. Jest ona idealną miniaturą kury dużej.

Oprócz Turkusowych jaj wyróżniają się wśród innych ras bokobrodami, brodą, bakami, brakiem ogona (owalny kształt kury) i groszkowym typem grzebienia na głowie. Te elementy oraz budowa ciała i odmiany barwne byty przez hodowców udoskonalane przez długi czas. Są to jedyne kury, które mają tak uwydatnione baki. Wystarają one z brodawki umiejscowionej przy otworach słuchowych. Małe kurczęta są rozpoznawalne właśnie dzięki tej cesze, widocznej już po kilku dniach od wyklucia.

Drugi warianr kur rej rasy to taki, u których mocno rozwinięte jest tylko broda, umiejscowiona ram, gdzie są dzwonki. Bokobrody są lekko zaznaczone i przylegają do głowy Kolejny to kury z mocno rozwiniętą brodą i bardzo bujnymi bokobrodami. Uzyskanie takiego wyglądu wymaga bardzo długiej i mozolnej pracy.

Wszystkie wymienione warianty kur rej rasy można między sobą krzyżować. Spotykane są również takie, które mają całkowicie gładką głowę lub pozbawione są brody czy bokobrodów. Niestety takich osobników nie można pokazywać na wystawach. Jednak nie należy ich eliminować ze stada, ponieważ mogą one wydać potomstwo z wszystkimi wymienionymi wcześniej cechami.

Tułów araukan powinien być mocno zaokrąglony, o długim grzbiecie. Spotykane odmiany barwne upierzenia to: dzika, niebiesko-dzika, złocistoszyja, niebiesko-złocistoszyja, złocisto-pszeniczna, niebiesko-pszeniczna, czarno-czerwona, niebiesko-czerwona, czarna, biała, niebieska, niebieska tuskowana, jasrrzębiara. U miniatur barwy te powtarzają się, lecz jednak w mniejszej ilości. Brak jest niebieskich w wariantach dzikim i kuropatwianym.

Waga: kogut 2000 do 2500 g, kura 1600 do 2000 g

Miniatura: kogut 850 g, kura 750 g

Masa jaja: 50 g, miniatura: 32 g

Nieśność roczna: 180 jaj, miniatura: 120 jaj

Barwa skorupy jaja: turkusowa

Wielkość obrączek: kogut 18, kura 16; miniatura: kogut 13, kura 11